Μέγας Αντώνιος (17 Ιανουαρίου) Ο Μέγας Αντώνιος γεννήθηκε περί το 250 μ.Χ. στο χωριό Κόμα της Αιγύπτου, από γονείς ευλαβείς και πλούσιους. Έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού, Μαξιμιανού, Μ. Κων/νου και των παιδιών του. Σε ηλικία, περίπου 20 ετών, έχασε τους γονείς του. Ακούοντας στην εκκλησία τα λόγια του Χριστού που είπε στον πλούσιο νέο: «πώλησον τα υπάρχοντά σου και δος πτωχοίς και δεύρο ακολούθει μοι» αμέσως μοίρασε τα υπάρχοντά του στους φτωχούς, αφού φύλαξε τα απολύτως απαραίτητα για την συντήρηση της μικρής του αδελφής. Άρχισε να ζει ασκητική ζωή, με αυστηρή νηστεία, αγρυπνώντας, τρώγοντας ελάχιστα και εργαζόταν βοηθώντας όσους είχαν ανάγκη. Στη συνέχεια απομακρύνθηκε στην έρημο και κλείστηκε σε ένα τάφο που είχαν σκάψει ειδωλολάτρες. Η τροφή του ήταν ελάχιστη που του έφερνε ένας συνασκητής του. Εκεί υπερνίκησε, με τη Χάρη του Θεού, φοβερούς πειρασμούς και το σκληρό πόλεμο των δαιμόνων. Σε ηλικία 35 ετών αποσύρθηκε ολομόναχος στην έρημο στα ερείπια ενός φρουρίου και έμενε σε σπήλαιο σε απόλυτη ησυχία χωρίς να δέχεται κανένα παρά μόνο ένα γνωστό του, ο οποίος του έφερνε κάθε έξι μήνες ψωμί. Μετά από είκοσι ολόκληρα χρόνια ασκήσεως και αφού έφθασε σε ύψη πνευματικής τελειώσεως άρχισε να δέχεται μαθητές. Ίδρυσε δύο μοναστήρια: το ένα ανατολικά του Νείλου, στο Πισπίρ, και το άλλο στη αριστερή όχθη. Χάρη στον Άγιο Αντώνιο η έρημος έγινε πόλη κατοικημένη από πλήθος μοναχών που προσπαθούσαν να μιμηθούν την αγγελική ζωή. Κατά το διωγμό του Μαξιμίνου (307-313 μ.Χ.), ήλθε στην Αλεξάνδρεια, ποθώντας να κατακτήσει το στεφάνι του μαρτυρίου, ενθαρρύνοντας και διακονώντας τους πιστούς, τους Ομολογητές και τους Μάρτυρες. Μετά τον διωγμό ξαναγύρισε στην έρημο. Για περισσότερη ησυχία αποσύρθηκε πιο βαθιά προς το μέρος της Ερυθράς θάλασσας στο όρος Κολζίμ, που σήμερα λέγεται Όρος Αγίου Αντωνίου. Όλη η Αίγυπτος τον θεωρούσε πατέρα και ιατρό της, η φήμη του έφθασε μέχρι τους βασιλείς, τόσο ώστε ο Μέγας Κωνσταντίνος και οι γιοί του, Κωνστάντιος και Κώνστας, έγραφαν σ’ αυτόν, σαν να ήταν πατέρας τους. Ο Μέγας Αντώνιος, αφού έζησε εκατόν πέντε χρόνια, κοιμήθηκε οσιακά το 356 μ.Χ. Ο Βίος του γραμμένος από τον Μέγα Αθανάσιο προσφέρει ένα τέλειο πρότυπο της οδού που πρέπει να ακολουθήσουν οι εραστές του Θεού για να φθάσουν στην τελειότητα της χριστιανικής ζωής.