Ο Προφήτης Ιωήλ είναι ένας από τους δώδεκα μικρούς λεγόμενους προφήτες. Ήταν γιος του Βαθουήλ, από τη φυλή Ρουβήμ (αυτό όμως δεν είναι σαφές, διότι άλλοι τον θέλουν καταγόμενο από την φυλή Γαδ), και προφήτευσε όταν βασιλιάς στη φυλή του Ιούδα ήταν ο Ιωάς (878 – 838 π.Χ).

Το προφητικό του βιβλίο, έχει λεχθεί ότι το διακρίνει ύφος ποιητικότατο, περίκομψο, ζωηρό και αποτελεί κόσμημα της εβραϊκής φιλολογίας.Το μικρό σε έκταση βιβλίο του προφήτη Ιωήλ αποτελεί εκτεταμένη λειτουργία για μια ημέρα μετάνοιας στο ναό της Ιερουσαλήμ χωρίς να είναι βέβαιο ότι αντικατοπτρίζει μια τετελεσμένη ιεροπραξία ή απλώς αποτελεί μια μίμηση κάποιου λατρευτικού εθίμου. Ξεκινά με μια έκκληση στις διάφορες κοινωνικές τάξεις για το λαϊκό θρήνο και με μια απελπισμένη περιγραφή της κατάστασης  που περιήλθε ο λαός εξαιτίας της φτωχής συγκομιδής για ολόκληρο εκείνο το έτος, η οποία αποδίδεται στην επιδρομή των ακριδών. Δεν είναι απολύτως βέβαιο ότι ως ακρίδες λογίζονται τα έντομα. Ενδεχομένως να είναι Ασσύριοι, οι οποίοι παρουσιάζονται από τον προφήτη Ναούμ, που προηγήθηκε του προφήτου Ιωήλ, ως σύννεφο ακριδών που επιτίθεται εναντίον του λαού του Θεού.

Ο προφήτης λαμβάνει αφορμή από την επιδρομή των ακριδών και της ξηρασίας, τα οποία χαρακτηρίζει ως προμηνύματα της τιμωρίας και προτρέπει το λαό σε μετάνοια και προλέγει την μελλοντική ευτυχία του λαού ανάμεσα στα έθνη. Στη διδασκαλία του προφήτου Ιωήλ ο Θεός παρίσταται ως ο απόλυτος κυρίαρχος της φύσεως και των λαών. Αυτός προκαλεί τα φυσικά φαινόμενα και τα πάντα εξαρτώνται από Αυτόν. Κυριαρχεί η δικαιοσύνη του Θεού, ο Οποίος εκτός από δίκαιος είναι ελεήμων, οικτίρμων, μακρόθυμος, πολυέλεος και πολυεύσπλαχνος.

Μπορούμε να πούμε ότι το προφητικό βιβλίο του Ιωήλ, αποτελείται από τρία κεφάλαια, που εκεί μέσα προφητεύει την έκχυση των δωρεών του Αγίου Πνεύματος (Πράξ. στ’ 17) στη χριστιανική εκκλησία, καθώς επίσης και τα σημεία, που θα προηγηθούν της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου.

Ο προφήτης Ιωήλ απεβίωσε ειρηνικά.