Ο Θεός μας εξέλεξε να γίνουμε «άγιοι»

(Αγ. Ιουστίνου Πόποβιτς)

Με τον θεανθρώπινο αγώνα Του στη γη, για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους, ο Κύριος Ιησούς Χριστός «ευλογήσας εν πάση ευλογία πνευματική», πραγματοποίησε αυτό το οποίο υπήρχε σαν σχέδιο Θεού στην «Τρισήλια Θεότητα», για το ανθρώπινο γένος, πριν από τη δημιουργία του κόσμου.

Η σωτηρία, την οποία εμείς οι χριστιανοί αποχτούμε με τον Σωτήρα Χριστό, είναι κυρίως η πραγματοποίηση της προαιώνιας σκέψης του Θεού για μας, «γιατί μας εξέλεξε εν Αιτώ πριν από την ύπαρξη του κόσμου», εξέλεξε το ανθρώπινο γένος σαν «ολότητα» και εμάς τους χριστιανούς σαν «επιμέρους», προβλέποντας ότι, με την πίστη και την αγάπη θα δεχθούμε τον Σωτήρα Χριστό και την σωτηρία που μας πρόσφερε.

Η εκλογή σ’ αυτή την περίπτωση δεν σημαίνει τον προορισμό του Θεού (για τον άνθρωπο), αλλά μόνο την πρόγνωση του Θεού, την πρόβλεψή του σαν Θεού, πως ανταποκρίνονται οι άνθρωποι προς τον Σωτήρα Χριστό και την σωτηρία που Αυτός χαρίζει. Ο φιλάνθρωπος Σωτήρας προσφέρει την σωτηρία σε όλους τους ανθρώπους, αλλά την δέχονται μόνο ορισμένοι απ’ αυτούς. Την αποδέχονται μόνο εκείνοι που αποφασίζουν να ζήσουν «εν Χριστώ», να ζήσουν απέναντι του Χριστού «άγια» και «ά¬μωμη» ζωή. Και τέτοια ζωή βιώνεται μόνο με το Άγιο Πνεύμα και «εν Αγίω Πνεύματι», με την βοήθεια των αγίων μυστηρίων και των αγίων αρετών, οι οποίες πηγάζουν «εκ των αγίων μυστηρίων». Τέτοια ζωή «λίγο έως πολύ» ζουν, «βιώνουν» οι χριστιανοί, ανάλογα με τους αγώνες και τις προσπάθειες που καταβάλλει ο καθένας απ’ αυτούς. Γιατί κανένας δεν εξαναγκάζεται «διά της βίας» να ζήσει «δίκαιη και άγια» ζωή. Ολόκληρη η ζωή αυτή είναι στηριγμένη στην ελεύθερη θέληση και προσπάθεια του ανθρώπου, στον καλοπροαίρετο αγώνα του.

Οι αρετές, οι άγιες αρετές δεν μπορούν από πριν να επιβληθούν με την βία, γιατί αυτές από την αρχή μέχρι το τέλος είναι έργο «καλής θελήσεως».

Γι’ αυτό ο Άγιος Απόστολος μας πληροφορεί «εξελέξατο ημάς εν αυτώ προ καταβολής κόσμου» και προσθέτει «είναι ημάς αγίους και αμώμους κατενώπιον αυτού». «Κατενώπιον αυτού» να γίνουμε πανάγιοι, παν-βλεπόμενοι, παν-σημαίνοντες, να γίνουμε παν-άμωμοι.

Και αυτό επιτυγχάνεται, αν την ψυχή μας, που είναι δημιουργημένη από τον Θεό θεοειδής και θεο-επιθυμούσα, την τηρήσουμε στην άμωμη ζωή, με την βοήθεια των αγίων μυστηρίων και των αγίων αρετών.

Ο Θεός μας εξέλεξε να γίνουμε «άγιοι» και άμωμοι «ενώπιον Αυτού».

Αλλά συ, λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος, «για να μη νομίσεις, επειδή άκουσες ότι μας εξέλεξε, ότι αρκεί μόνο η πίστη, προσθέτει (ο Άγιος Απόστολος) και τον τρόπο της ζωής. Γι’ αυτό μας εξέλεξε, λέγει, και προς τον σκοπό αυτό, για να είμαστε άγιοι και άμεμπτοι. Και το ότι εξελέγησαν όλοι οι άγιοι, είναι απόδειξη και για την φιλανθρωπία του Θεού και για την δική τους αρετή· γιατί τους ενάρετους οπωσδήποτε τους εξέλεξε. Αυτός μας έκανε αγίους, αλλά πρέπει να μείνουμε άγιοι. Άγιος είναι αυτός που μετέχει στην πίστη, ο άμεμπτος, αυτός που έχει ανεπίληπτη ζωή».

Η διαβίωση στα άγια μυστήρια και στις άγιες αρετές, μας σώζει αλλά και μας αγιοποιεί, γιατί μας «πλη¬ροί» μοναδικά με την αγιότητα του μόνου αγίου Ιησού Χριστού. Μας θεοποιεί γιατί μας γεμίζει από τον Θεό. Μας υιοθετεί, μας κάνει τέκνα Θεού (κατά χάρη), αφού μας ενώνει με τον Μονογενή Υιό του Θεού, τον Κύριο Ιησού Χριστό. Η σωτηρία δεν είναι τίποτε άλλο παρά υιοθεσία του άνθρωπου, με την βοήθεια του υιού του Θεού, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.