Στην κοινή λατρεία μας συχνά επικαλούμαστε την φιλανθρωπία, που έχει επιδείξει ο Θεός στο ανθρώπινο γένος, από την αρχή της δημιουργίας του μέχρι και σήμερα. Έτσι, παίρνουμε θάρρος να επικοινωνούμε με τον Θεό, παρόλη την αμαρτωλότητά μας και να τολμούμε να Του απευθύνουμε τα αιτήματά μας. Η Ευχή που απευθύνει κατά τη θεία Λειτουργία ο Ιερέας στο 3ο Αντίφωνο καταλήγει: Κύριε Σου τα ζητούμε όλα αυτά «Ὅτι ἀγαθός καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις…». Παρόμοια είναι και η εκφώνηση του Ιερέα μετά την σειρά των δεήσεων (που λέγεται Εκτενής) σε όλες τις Ιερές Ακολουθίες: «Ὅτι ἐλεήμων και φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις…». Το πώς ο Θεός έδειξε στο ανθρώπινο γένος την άπειρη φιλανθρωπία Του συγκεφαλαιώνει ο Μέγας Βασίλειος στην Ευχή της Αναφοράς της θείας Λειτουργίας του: Μνημονεύει όλα όσα έκανε ο Θεός από τη στιγμή που δημιούργησε τον άνθρωπον «κατ’ εἰκόνα» δική Του· έβαλε τον άνθρωπο στον παράδεισο να απολαμβάνει τα αγαθά Του. Όταν ο άνθρωπος απομακρύνθηκε από κοντά Του, ο Θεός δεν εγκατέλειψε τον άνθρωπο· τον επισκεπτόταν » πολυτρόπως διά σπλάχνα ἐλέους» Του· έστειλε ο Θεός τους Προφήτες Του να αναγγείλουν στον άνθρωπο την μέλλουσα σωτηρία του· «Ἀγγέλους ἐπέστησας φύλακας» του ανθρώπου· Όταν δε, ήλθε ο κατάλληλος καιρός έστειλε τον μονογενή Υιόν Του να θυσιαστεί για να δώσει την αιώνια ζωή στον άνθρωπο και να τον ζωογονεί με το Άγιο Σώμα και Αίμα Του! Άπειρες είναι οι εκδηλώσεις αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπον. Και όχι μόνον αυτές, οι γενικής φύσεως ευεργεσίες προς την ανθρωπότητα, αλλά και η φιλανθρωπία Του στον κάθε άνθρωπο χωριστά. Παράδειγμα η θεραπεία του Παραλύτου της Βηθεσδά, που ανεφέρει το σημερινό Ευαγγέλιο. Πήγε ο Κύριος στα Ιεροσόλυμα και κατευθύνθηκε στον τόπο που κείτονταν πολλοί άρρωστοι, τυφλοί, κουτσοί, παράλυτοι. Όλο αυτοί πρίμεναν την θαυματουργική θεραπεία τους, μπαίνοντας πρώτοι στην κολυμβήθρα, μετά την αναταραχή του νερού από τον Άγγελο ( βλ. Ιωάν. 5,1-4). Από όλους τους αρρώστους ο Ιησούς ξεχώρισε έναν παράλυτο, που έπασχε 38 χρόνια από την αρρώστια του. Ο ταλαίπωρος αυτός παράλυτος δεν είχε κανέναν άνθρωπο να τον βοηθήσει να θεραπευθεί. Να όμως που τώρα έχει κοντά του τον Θεάνθρωπο! Ας μή το ξεχνούμε αυτό κι εμείς, όταν κάποτε νιώθουμε μόνοι καί έρημοι. «Ο πατέρας μου και η μητέρα μου με άφησαν αβοήθητο και έρημο, ο Κύριος όμως με πήρε κοντά Του και με προστάτευσε» λέγει ο Ψαλμωδός (Ψαλμ. 26 [27],10). Αυτό συνέβη και με τον παράλυτο.Ο Κύριος τον πλησίασε για να τον βοηθήσει· όχι όμως με τον τρόπο που ο παράλυτος νόμισε, αλλά με έναν ξεχωριστό, θαυματουργικό τρόπο. Μας εντυπωσιάζει ο τρόπος με τον οποίον ο Θεός ενεργεί στον άνθρωπο ακόμη και όταν θέλει να τον ευεργετήσει! Δεν προχωρεί αυθαίρετα· σέβεται την ελευθεία που χάρισε στον άνθρωπο. Έτσι ενήργησε ο Ιησούς κι εδώ. Ηταν ολοφάνερο ότι ο παράλυτος ήταν εκεί γιατί ήθελε να θεραπευθεί.Και φυσικά ο Ιησούς το ήξερε αυτό. Δεν τον θεράπευε όμως αμέσως. Ήθελε να γίνει η θεραπεία με την συγκατάθεση του παραλύτου. Και για να Τον προκαλέσει να του το εκφράσει αυτό ο παράλυτος, ο Κύριος τον ερωτά: «Θέλεις να γίνεις καλά;» (Ιωάν.5,6). Μετά την έκφραση της ικεσίας του παραλύτου, ο Κύριος, όχι μόνον τον θεράπευσε από την αρρώστια που τον κρατούσε παράλυτο, αλλά αμέσως του έδωσε και τη δύναμη να σηκωθεί και να περπατήσει, και μάλιστα σηκώνοντας και το κρεβάτι του (βλ. στιχ. 7-9). Αυτός είναι ο Κύριος και Θεός μας! Φιλάνθρωπος στον έπακρον βαθμόν! Κανείς από τους ευεργέτες μας δεν μπορεί να φθάσει στο ύψος της φιλανθρωπίας του Θεού! Διότι ο Θεός και μας αγαπά, όσο κανείς άλλος, αλλά και έχει τη δύναμη να μας βοηθεί, ακόμη κι εκεί που κανένας άλλος δεν μπορεί να κάνει κάτι. Είναι λοιπόν ο Θεός ο μοναδικός Φιλάνθρωπος, αφού μας ευεργετεί και όσο ζούμε στη γή αλλά και στην αιωνιότητα. Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, ο Θεός ως φιλάνθρωπος επιδιώκει συνεχώς να μας βοηθεί και ευεργετεί. Το λέγει ο Ψαλμωδός: «Το έλεός σου, Κύριε, θα με καταδιώκει όλες τις ημέρες της ζωής μου» (Ψαλμ. 22 [23],6). Αυτό να μη το ξεχνάμε ποτέ. Όμως για να προχωρεί στην ευεργεσία Του ο Κύριος, θέλει και τη δική μας συγκατάθεση. Αυτό δίνει την απάντηση και σε όσους λένε: -Αφού ο Θεός είναι Παντογνώστης και τα ξέρει όλα, δεν βλέπει από τι έχω ανάγκη; Τι χρειάζεται εγώ να του το ζητήσω στην προσευχή μου! Φυσικά και τα ξέρει όλα ο Θεός! Αλλά, ας το επαναλάβουμε για να μή το ξεχνάμε: Ο Θεός θέλει να Του ζητάμε κάθε τι που έχουμε ανάγκη, για να έχει και τη δική μας συνέργεια. Γι ̓ αυτό ο Κύριος μας παροτρύνει: «Ζητάτε και θα σας δοθεί» ( Ματθ. 7,7). Επομένως, όταν μιλάμε στο Θεό με την προσευχή μας να μην έχουμε την αίσθηση ότι έχουμε μπροστά μας κάποιον Θεό αυστηρό, δύσκολο, σκληρό, τιμωρό για τις αμαρτίες μας, που χρειάζεται να προσπαθήσουμε να Τον πείσουμε να μας λυπηθεί και να μας βοηθήσει. Ο Κύριος ήξερε ότι η αιτία της παραλυσίας του παράλυτου ήταν οι αμαρτίες του. Όμως προθυμοποιήθηκε ο Κύριος να τον θεραπεύσει. Η φιλανθρωπία Του Κυρίου υπερνικά την δικαιοσύνη Του. Όπως λέγει η Α’ Ευχή του Εσπερινού: ο Κύριος είναι » δυνατός ἐν ἐλέει καί ἀγαθός ἐν ἰσχύει , εἰς τό βοηθεῖν, καί παρακαλεῖν καί σώζειν τούς ἐλπίζοντας εἰς τό άγιον ὄνομά» Του! Αδελφοί μου, τον Κύριον και Θεόν μας να τον αισθανόμαστε ως τον μέγιστον ευεργέτη μας και με αυτή την αίσθηση, ότι μας αγαπά όσο κανείς άλλος και επιδιώκει να βρίσκει ευκαιρίες για να μας ευεργετεί, ας καταφεύγουμε με ακλόνητη πίστη προς Αυτόν, σε κάθε ανάγκη μας, και με χαρά και ευχαρίστηση να επικοινωνούμε πάντοτε με τον Φιλάνθρωπον Κύριόν μας.